Την Κυριακή 1η Δεκεμβρίου 2019, το σχολείο μας παρακολούθησε στο Εθνικό θέατρο το έργο του Κάρλο Γκολντόνι  «Το Καινούριο Σπίτι», σε σκηνοθεσία του Γιάννη Σκουρλέτη. Στην θεατρική παράσταση συμμετείχαν οι ηθοποιοί  Χάρης Ανδριανός, Αντώνης Αντωνόπουλος, Άγγελος Αποστολίδης, Στέλλα Βογιατζάκη, Πολύδωρος Βογιατζής, Αντώνης Γκρίτσης, Θανάσης Δήμου, Τάσος Καραχάλιος, Ιωάννα Κολλιοπούλου, Ντένης Μακρής, Βασίλης Μίχας, Μαρία Πανουργιά, Εύη Σαουλίδου και Πηνελόπη Τσιλίκα.  Η κυριαρχία του χρήματος, τα ταξικά απωθημένα και η παγίδα του φαίνεσθαι είναι τα βασικά θέματα που προβάλλονται μέσα από την εύστοχη κριτική του Ιταλού συγγραφέα.

​

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΥΠΟΘΕΣΗ

Το νιόπαντρο ζευγάρι Αντζολέτο και Καικίλια ετοιμάζουν το καινούριο τους σπίτι. Η Καικίλια είναι ιδιότροπη, αγαπά την πολυτέλεια και την κομψότητα. Αντίθετα ο Αντζολέτο είναι ερωτευμένος και άφραγκος, ανίκανος να αντισταθεί στις απαιτήσεις της γυναίκας του. Προσπαθεί να κάνει τα πάντα για να την ευχαριστήσει με αποτέλεσμα να χρεοκοπήσει και να αναγκαστεί να ζητήσει οικονομική βοήθεια από τον θείο του με τον οποίο δεν έχει καλές σχέσεις. Άραγε ο θείος θα βοηθήσει  τους φρεσκοπαντρεμένους να ¨ξανασταθούν στα πόδια τους¨;

 

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Η κωμωδία ήταν αρκετά καλή, με μερικές σκηνές να ξεχωρίζουν και να μας προσφέρουν πηγαίο γέλιο, όπως η σκηνή, στην οποία η αδελφή του κεντρικού ήρωα παρακαλάει τον θείο της να βοηθήσει την οικογένεια οικονομικά. Κωμικός επίσης ήταν ο τρόπος με τον οποίο παρουσίαζε ο σκηνοθέτης τους χαρακτήρες του θεατρικού έργου. Τα κουστούμια τους, ο τόνος της φωνής τους, οι κινήσεις τους, ακόμα και ο τρόπος που στέκονταν επάνω στην σκηνή είχε μια επιτηδευμένη υπερβολή, έναν «γκροτέσκο» χαρακτήρα, που δημιουργούσε κωμικό αποτέλεσμα. Εδώ αξίζει να επαινέσουμε την εξαιρετική υποκριτική τέχνη και κινησιολογία των ηθοποιών της παράστασης.

Επίσης, μας άρεσαν πολύ τα σκηνικά, που κατά την γνώμη μας είχαν εξαιρετική εικαστική αισθητική. Συνδύαζαν την αναγεννησιακή αισθητική με μοντέρνα αρχιτεκτονικά στοιχεία. Κυρίαρχο χρώμα στην σκηνή ήταν το λευκό, ενώ πολλά σημεία των τοίχων έμοιαζαν με ταφόπλακες. Με αυτόν τον πολύ πετυχημένο εικαστικό τρόπο, προφανώς ο σκηνοθέτης ήθελε να μας δείξει ότι στο συγκεκριμένο σπίτι κυριαρχούσε ο υλικός πλούτος αλλά οι ανθρώπινες σχέσεις ήταν απονεκρωμένες και ψυχρές.

 Ωστόσο, παρατηρήσαμε και κάποιες αδυναμίες στην  παράσταση. Συγκεκριμένα, έλειπε ο ρυθμός, έτσι ώστε σε αρκετά σημεία να είναι βαρετή. Επίσης, δεν μας άρεσε η θηλυπρέπεια με την οποία παρουσιάζονταν όλοι οι αντρικοί χαρακτήρες του έργου.

​

Συνολικά, ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα θεατρική εμπειρία και ελπίζουμε να ακολουθήσουν κι άλλες μέσα στην σχολική χρονιά.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

 

ΘΕΑΤΡΟΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ «ΜΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΘΕΑΤΗ»

Την Πέμπτη, λίγες μέρες μετά την παράσταση, η πολιτιστική μας ομάδα παρακολούθησε ένα πρόγραμμα που ονομάζεται «Με το βλέμμα του θεατή», με στόχο μέσα από θεατρικές ασκήσεις και παιχνίδια να κατανοήσουμε καλύτερα τα μηνύματα του έργου και τον τρόπο της σκηνοθεσίας. Τα παιχνίδια ήταν διασκεδαστικά, καθώς προσπαθούσαμε  να υποδυθούμε τους χαρακτήρες του έργου και να αναπαραστήσουμε τις «γκροτέσκο»  κινήσεις τους. Έτσι καταλάβαμε ότι κάθε ηθοποιός του έργου έκανε μια συγκεκριμένη κίνηση, η οποία απέδιδε το χαρακτήρα του και συνόδευε όλες του τις πράξεις. Επίσης, αναδιηγηθήκαμε ο ένας τον άλλον ένα σημείο του έργου που μας άρεσε και τέλος εντοπίσαμε το βασικό μήνυμα του έργου που αφορά την αξία της οικογένειας. Πώς; Συμπληρώσαμε ο καθένας σε ένα χαρτάκι τη φράση «ΣΠΙΤΙ ΕΙΝΑΙ…».

​

Για μένα, σπίτι είναι η οικογένειά μου ανεξάρτητα από το οίκημα και την ακριβή επίπλωση.

Για εσάς;