​

Forget not the tyranny of this wall, nor the freedom that made it fall -

Αλησμόνητη η Τυρρανία του τείχους και η αγάπη για ελευθερία που το έριξε –

                                 

Από γκράφιτι επάνω στο Τείχος

 

Τα ξημερώματα της 13ης Αυγούστου του 1961, οικοδόμοι από την Ανατολική Γερμανία,  φρουρούμενοι  από τον στρατό και την αστυνομία,  ξεκίνησαν να καταστρέφουν δρόμους και να ανυψώνουν εμπόδια στους δρόμους του Βερολίνου και στα προάστια. Αυτή η νύχτα σημάδεψε την πιο επαίσχυντη  συνοριακή γραμμή στην ιστορία, το Τείχος του Βερολίνου, το εμβληματικότερο σύμβολο του Ψυχρού Πολέμου. Η ανύψωση του τείχους συνεχίστηκε και την επόμενη δεκαετία, διαχωρίζοντας τις γειτονιές και σκορπίζοντας τις οικογένειες. Ωστόσο,  δεν διαίρεσε μόνο την Γερμανία αλλά ολόκληρο τον κόσμο. Ο σκοπός της ανέγερσής του ήταν η αποκοπή της φυγής ενός μεγάλου κύματος ανθρώπων από το Ανατολικό προς το Δυτικό Βερολίνο.

Μέχρι το 1961,  οι Ανατολικογερμανοί μπορούσαν να κινηθούν ελεύθερα μεταξύ των δύο τμημάτων της πόλης τουΒερολίνου, ανατολικού – δυτικού. Αλλά η καλή ζωή του δυτικού Βερολίνου έκανε τους ανατολικούς να μετακομίζουν εκεί με ρυθμό περίπου 20.000 κάτοικοι το μήνα. Στις 12 Αυγούστου 1961,  οι αρχές της Ανατολικής Γερμανίας αποφάσισαν να κλείσουν τα σύνορα γύρω από τους δυτικούς τομείς του Βερολίνου, με σκοπό να σταματήσουν τη φυγή των κατοίκων. Από τότε τα δύο μέρη της πόλης αποκόπηκαν τελείως.  

Τους τελευταίους μήνες του 1989, η Σοβιετική Ένωση και όλα τα κομμουνιστικά καθεστώτα παρέπαιαν, με τις ηγεσίες τους να δείχνουν ανήμπορες να αντιστρέψουν την κατάσταση. Στη Γερμανία ήδη από τις 4 Νοέμβρη,  πλήθος κόσμου συγκεντρωνόταν κάθε βράδυ στο Τείχος,  απαιτώντας την κατεδάφισή του. Στις 9 του μήνα, ξεκινά η κατεδάφιση, με χιλιάδες πολίτες  πουβρίσκονταν και στις δύο πλευρές, να πανηγυρίζουν, να κλαίνε και να αγκαλιάζονται.

Σήμερα, λίγα κομμάτια του Τείχους έχουν απομείνει, αφού το μεγαλύτερο μέρος του έχει κατεδαφιστεί. ΄Ολα τα τμήματά του έχουν υποστεί αλλοιώσεις κυρίως από τουρίστες, οι οποίοι αφαιρούσαν υλικό από το τείχος για να το κρατήσουν ως σουβενίρ ή να το πουλήσουν. Μέχρι και σήμερα υπάρχουν καταστήματα σουβενίρ στο Βερολίνο,  τα οποία πουλάνε μικρά κομμάτια από το τείχος με ή χωρίς πιστοποιητικό αυθεντικότητας.

Όσο για το ανατολικό μέρος του τείχους, είναι σήμερα καλυμμένο από γκράφιτι. Το 1990, 118 καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο κλήθηκαν να διακοσμήσουν τα τμήματα του Τείχους που δεν είχαν καταστραφεί. Το 2008, και ενόψει της Επετείου των 20 ετών από την πτώση του Τείχους ένα χρόνο αργότερα, ξεκίνησε ένα πολυδάπανο σχέδιο για την αποκατάσταση των τοιχογραφιών αυτών, με τη συμμετοχή μάλιστα και πολλών από τους 118 καλλιτέχνες που δημιούργησαν τα έργα.