Στις μέρες μας, το άγχος κυριαρχεί στον σύγχρονο άνθρωπο. Το άγχος μπορεί να προκληθεί από:

1. Οικονομικά προβλήματα

2. Ανεργία

3. Απουσία ελεύθερου χρόνου

4. Ανταγωνισμός

5. Μοναξιά

6. Υπαρξιακές σκέψεις

Βασικοί όμως συντελεστές είναι η ηλικία και οι συνθήκες, μέσα στις οποίες ζει. Επιπλέον, οι αρνητικές σκέψεις, όπως «δεν μπορώ» ή «δεν θα τα καταφέρω» για ένα ζήτημα, δυσχεραίνουν την κατάσταση.

Το άγχος μπορεί να γίνει αίτιο της ψυχικής και σωματικής μας ακεραιότητας. Ειδικά στα μικρά παιδιά ηλικίας έως και 10 ετών μπορεί να διακόψει την ανάπτυξη του παιδιού.

Όσον αφορά τη σωματική υγεία, οι επιπτώσεις του άγχους μπορεί να είναι:

1. Βραχυπρόθεσμες, με συμπτώματα (ζαλάδα, δύσπνοια, ταχυκαρδία, νευρικότητα)

2. Μακροπρόθεσμες, μέχρι και ο αιφνίδιος θάνατος (καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό επεισόδιο)

Σε σχέση με την ψυχική υγεία, το αποτέλεσμα είναι να μην μπορεί να διαχειριστεί το άτομο που υποφέρει από άγχος την καθημερινότητα του. Μέχρι αυτό το στάδιο όμως, υπάρχουν άλλα ενδιάμεσα τα οποία είναι:

1. Κοινωνική απομόνωση

2. Εναλλαγές στη διάθεση και στη συμπεριφορά

3. Αίσθηση επιθετικότητας

4. Συνεχείς αρνήσεις για όλα τα θέματα

Επιπρόσθετα, το άγχος κάνει τον άνθρωπο να χάσει την αντικειμενική εστίαση και να αντιδρά σπασμωδικά στις εξελίξεις (πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές).

Για να λυθεί το θέμα του άγχους, υπάρχουν συγκεκριμένα βήματα, τα οποία πρέπει να ακολουθήσει το άτομο, για να απαλλαγεί από αυτό το πρόβλημα, που είναι τα εξής:

1. Η κατανόηση του ότι τα υλικά αγαθά δεν φέρνουν την πραγματική ευτυχία.

2. Η κατανάλωση περισσότερου χρόνου σε πράγματα τα οποία προσφέρουν προσωπική ικανοποίηση.

3. Ευεργετικά λειτουργούν και οι δημιουργικές ασχολίες  (άθληση, πνευματικές ενασχολήσεις, μικρές αποδράσεις στη φύση)

Το άγχος όμως μπορεί να επανέλθει, αν το άτομο δεν προσέχει και θέτει  υπέρμετρους στόχους.

Αν το άγχος εμφανιστεί με ένταση, πρέπει να απευθυνθούμε σε ψυχολόγο ή ψυχίατρο και όχι να προσπαθήσουμε να λύσουμε το πρόβλημα μόνοι μας.

Το άγχος μπορεί να καταλήξει σε κρίσεις πανικού.

Τα συναισθηματικά γεγονότα επίσης μπορούν να οδηγήσουν σε μία κρίση πανικού. Τέτοια παραδείγματα είναι ένας θάνατος, ένας χωρισμός ή μια λογομαχία.

Οι έφηβοι παθαίνουν ένα είδος κρίσης πανικού, σκεπτόμενοι τον ‘αποχωρισμό’ από τους γονείς και τα συγγενικά πρόσωπα.

Οι κρίσεις πανικού μπορεί να είναι αποτέλεσμα κληρονομικότητας. Έρευνες σε οικογένειες και διδύμους έχουν δείξει ότι υπάρχει ένα μικρό ποσοστό κληρονομικότητας. Ένα παιδί αν δει κάποιο για εκείνο σημαντικό πρόσωπο (π.χ. γονέα) να παθαίνει κρίση πανικού είναι πιθανό να κάνει το ίδιο μεταγενέστερα.

Το 80% των ανθρώπων με κρίσεις πανικού το έχουν αντιμετωπίσει, μαθαίνοντας την τεχνική του διαλογισμού και αυτή των αναπνοών.

Πολλές φορές τα άτομα που παρουσιάζουν κρίσεις πανικού, για να τις αντιμετωπίσουν, παίρνουν σύντομες και βαθιές αναπνοές. Μέσα σε ένα θεραπευτικό πλαίσιο, το άτομο μαθαίνει να ελέγχει την αναπνοή του σταδιακά σε 8 - 10 αναπνοές ανά λεπτό τη στιγμή που νιώθει άγχος ή πανικό.  

Βλέπουμε λοιπόν και πάντα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι το άγχος δεν είναι μια μόνιμη κατάσταση αλλά ότι , με τις κατάλληλες τεχνικές, μπορούμε να το διαχειριστούμε και να το αντιμετωπίσουμε, βελτιώνοντας έτσι δραστικά την ποιότητα ζωής μας.